Karanlık Olma Işık Ol


Güneş tüm canlılar için yaşam kaynaklarından en önemlisidir. Dünyamızdaki canlı yaşamının sonu ve sınırı güneşin ömrüne bağlıdır. Güneş varolduğu sürece eğer dünyada şimdiki durumla ilgili bir değişiklik olmaz ise canlı yaşamasına elverişli bir gezegen olarak kalacaktır.
Güneşin çapı yaklaşık olarak 1,5 milyon kilometre olup dünyamızın çapının yaklaşık 109 katı civarındadır. Güneş dünyamıza çok uzak olmasına karşın, dünyamızın ısı kaynağıdır. Güneş ile dünyamız arasındaki mesafe ışık yılı olarak 8 dakika 18 saniye ışık yılı uzaktadır. Bir yolcu uçağı ile güneşe doğru gitseydik (Yolcu uçağının saatteki hızı 1000/h olarak alınmıştır) Yaklaşık olarak 149 bin 600 Saat sonra Güneşe varmış olurduk. Bunu güne vuracak olursak 6233 gün sürecektir. Yıl olarak bakıldığı zaman aşağı yukarı 17 yıl etmektedir.
Şimdiki teknolojiye göre yapılan incelemeler sonucunda güneşin yaşının yaklaşık olarak 4,57 milyar yıl olduğu tahmin edilmektedir. Güneş bugün itibariyle ömrünün neredeyse yarısını tamamlamış durumdadır. Güneşin yaklaşık olarak 4-5 milyar yıl içinde söneceği ve yok olacağı bildirilmektedir. Eğer o güne kadar canlılar ve insanoğlu yaşama şansı bulurlar ise güneşin sönmesi ile birlikte dünya ile birlikte dünyadaki yaşamda sona erecektir.

Bunca devasa özelliklere sahip güneş dünyadan bakınca nasıl gözüküyor dersiniz?”

Kara bulutlar karşısında adeta yeryüzüne küsüp gözlerden kayboluyor. Kış mevsiminin gelmesiyle birlikte soğuğun esaretine boyun bükerek yazın tekrardan aranızdayım deyip usulca herkesi selamlayarak uzaklaşıyor. Tan yeri kararınca tüm yorgun gönüllü insanlar gibi karanlığa eyvallah çakıp oda gaflet uykusuna dalıp gidiyor gidiyor gidiyor gidiyor mu acaba?

“Dünya hayatından güneşi görmemize onca engel dünyanın güneşi kıskanmasından mı? Yoksa sınırlarımızın boyumuzdan öteye geçememesinden mi?”

Onca kara buluta, mevsimlere, gecenin karanlığına rağmen o hiç istifini bozmadan varlığını hiçe sayarak tüm enerjisiyle uzay boşluğunda sınır tanımaksızın belki birilerine ışık olurum ümidiyle ötelere gidiyor gidiyor gidiyor sona sonsuzluk olma ümidiyle…
Öyle hayallerin olsun ki sınırlarını görmeye ne sen ne de başkaları muktedir olsun.
Kendi ellerinle ördüğün prangalarını kır at! korkma engel de sensin destekte…
Kısaca neye bakarsan neyi düşlersen o sensin birde kendine kamil bir insan olma hayaliyle dön ve bir daha bak. Ne görüyorsun?
Sönmüş yıldızlara ebediyete kadar umut ışığı oluyorsun değil mi?
İşte dünya gibi ışığını güneşten alma sen “güneş ol” tüm cihan seninle aydınlansın.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Güvensizlik Sendromu

Mutluluk ve İnsan